Αμέσως μετά από τη συμμετοχή μου σε "ομαδικό θεραπευτικό πρόγραμμα τραυλισμού" δεν μπόρεσα να κατανοήσω, ούτε να αποδεχτώ, τα πισωγυρίσματα του τραυλισμού μου. Απογοητευόμουν και στεναχωριόμουν.
Πέρασε καιρός μέχρι να αλλάξει η οπτική μου, και να μπορέσω να δω πως η παρουσία των "πισωγυρισμάτων" ήταν (και είναι) χρήσιμη.
Το "πισωγύρισμα" είναι ένας από τους δρόμους που πρέπει να διαβούμε, για να ξανασυναντήσουμε τα εσωτερικά χαρακτηριστικά μας ώστε να τα αντιμετωπίσουμε, για να παρατηρούμε τις "στιγμές" ώστε να εφαρμόζουμε κάποιες από τις τεχνικές, για να αποδεχτούμε τον τραυλισμό μας, για να επιβεβαιωθεί η αυτογνωσία που αποκτήσαμε (με τη βοήθεια του ΚΕΘΤ) για τους τρόπους που αντιδρούσαμε, για να δούμε τις αλλαγές των χαρακτηριστικών μας επειδή τίποτα δεν είναι το ίδιο με πρίν...
Για όσους "μυηθήκαμε" σε ατομικό ή ομαδικό πρόγραμμα, καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε ή να θυμηθούμε ότι στο ΚΕΘΤ δουλεύονται κάποια θέματα και κάποιες τεχνικές, που η κάθε μια έχει το σκοπό της.
Καμία τεχνική δεν έχει ΣΚΟΠΟ την εξαφάνιση των "πισωγυρισμάτων" του τραυλισμού. Οποιος απογοητεύεται από αυτά, καλό είναι να αναθεωρήσει την πορεία του.