ε?

[Slayer]

παρατηρω εδω μεσα στο φορουμ και διαψευστε με αμα κανω λαθος οτι περισσοτερο ασχοληστε με το πως πρεπει να  αποδεχτει καποιος τον τραυλισμο του και την κατασταση  , εγω τραυλιζω ποσα χρονια και ποτε δεν αποδεχτηκα τον τραυλισμο μου , ποτε δεν μιλησα ανοιχτα γιαυτο ποτε δεν ειπα οτι ειναι ενα δωρο που μ ωφελησε, γνωμη μου ειναι οτι ο τραυλισμος ειναι μια συνηθεια παρα μια παθηση , δεν μπορουμε να λεμε ουτοπιες τυπου ετσι ειμαι και σε οποιον αρεσει γιατι αυτες οι ουτοπιες στεκουν περισσοτερο θεωρητικα, για μενα πρεπει να βαλουμε στο μυαλο μας να δουμε  τι μπορει να προκαλει αυτη την συνηθεια του τραυλισμου και με καθε κοστος να το αλλαξουμε και οχι να αποδεχτουμε την κατασταση οπως εχει , γιατι λυση για τον τραυλισμο δεν βρισκω πουθενα εδω μεσα οι λεξεις που συνανταω ειναι αποδεξου δεξου παρτο αποφαση κτλπ που μ τσακιζουν το ηθικο

[Shakit]

Όταν αποδεχόμαστε (γενικά), μειώνονται οι εντάσεις και οι εσωτερικές συγκρούσεις.
Είναι κατανοητό αν αναρωτηθείς «μα πως είναι δυνατόν να αποδεχτώ κάτι που προκαλεί τόσες πολλές οδυνηρές συνέπειες;»
Ίσως σκεφτεί κάποιος ότι «Αν τον αποδεχόμασταν δεν θα είχε νόημα να κάνουμε λογοθεραπεία.»
Συμφωνώ με την φράση σου ότι «με κάθε κόστος πρέπει να το αλλάξουμε», αρκεί να μην απογοητευτείς αν τελικά δεν καταφέρεις να πετύχεις την οριστική απαλλαγή.
Έχω έως τώρα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι για να μειωθούν τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τον τραυλισμό, θα πρέπει όσο μπορούμε να τον αποδεχτούμε.

[Slayer]

εμενα προσωπικα η ολοκληρωτικη αρνηση υποταγης στον τραυλισμο οδηγησε στην εν μερη περιθωροιοποιηση του ποτε δεν μπηκα στον κοπο να αποδεχτω ενα πραγμα το οποιο δεν ειναι δικη μου επιλογη.Γιατι αυτο μας μαθαινουν φιλε μου να αποδεχομαστε , να αποδεχομαστε οτι τραυλιζουμε και να προσπαθησουμε να κανουμε τις μερες απο ανυποφορες απλα υποφερτες . Εμενα αυτο δεν μ ικανοποιει τους εχω γραμμενους ολους του και καλα ψυχολογους , λογοθεραπευτες ακομα και γονεις , η ιδεα οτι ελεγχω τον εαυτο μου και μπορω να εξαφανισω τον τραυλισμο με ντοπαρει και μειωνει οντως τα συμπτωματα του , οταν μειωθουν τα συμπτωματα του αναζητας τις αιτιες που τα προκαλεσαν , μας λενε οτι ο τραυλισμος δεν ωφειλετε σε κατι σωματικο και οτι δεν ξερουμε ακριβως τις αιτιες , γιατι η αιτια διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο αναλογα με τα βιωματα του . Εκτος αμα οντως ο τραυλισμος εχει σωματικες παθολογικες προεκτασεις και δεν τις βγαζουν στην φορα για να τα  οικονομανε οσοι ας μου επιτραπει η εκφραση χρηματολαγνοιυ κερδοσκοπουν με τον τραυλισμο . Η ιδεα αποδεχομαι τον τραυλισμο και αποδεχομαι οτι δεν θα αλλαξει ειναι αυτη που μπορει να σε κανει ( οχι εσενα ,γενικα μιλαω) να εισαι υποταγμενος στις μακροχρονιες κουραστικες και στο κατω κατω ανωφελες θεραπειες βελτιωσης μερικων τριτων

[Shakit]

Κατανοώ όσα λες, καταλαβαίνω τον θυμό σου και την απόρριψή σου σε πρόσωπα και καταστάσεις.
Από ότι φαίνεται μερικές φορές είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ υποταγής και αποδοχής.
Υποταγή συμβαίνει όταν οι συνέπειες του τραυλισμού σε υποδουλώνουν και σε καθηλώνουν στην απόγνωση και στην απομόνωση, ενώ αποδοχή του τραυλισμού στην πράξη σημαίνει ότι δεν τον κρύβεις, δεν τον αποφεύγεις, δεν τον φοβάσαι, σημαίνει ότι ζεις ελεύθερα την ζωή σου σαν να μην υπάρχει τραυλισμός.
Όταν αποφεύγουμε τον τραυλισμό μας τότε παραμένει εκεί που είναι δυνατός όσες λογοθεραπείες κι αν κάνουμε, ενώ αντίθετα όταν δεν τον φοβόμαστε τότε αποδυναμώνεται και διευκολύνει τα επιτυχή αποτελέσματα της λογοθεραπείας.

[Chris]

Nομίζω οτι  κοίτας το θέμα απο  λανθασμένη οπτική γωνία . Αποδοχή του τραυλισμού δεν σημαίνει υποταγή αλλά συμβιβασμό. Εχω νιώσει αυτά που περιγράφεις, αλλά κάποια στιγμή φτάνουμε σε ένα σημείο όπου αποδεχόμαστε τα στοιχεία του εαυτού μας τα οποία δεν μπορούν να αλλάξουν και προχώρουμε γιατί η ζωή δυστυχώς δεν περιμένει...

[mirela]

Πάντα ψάχνουμε τις αιτίες ενός πράγματος αλλά αν μείνουμε μόνο σ αυτό κ δεν βρούμε την καλύτερη λύση ώστε να προχωρήσουμε παρακάτω τότε δημιουργούμε ένα φαύλο κύκλο χωρίς ουσία κ νόημα. Η αιτία του τραυλισμού δεν είναι μία, αλλά πολλές. Είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο, όπως φαίνεται, από τις μελέτες που έχουν γίνει.
Για μένα, αυτό που κατάλαβα μετά από τόσα χρόνια που προσπαθούσα να τον κρύψω, η δυσκολία αυτή συνέχιζε να αυξάνεται, φτάνοντας σ ένα σημείο αδιεξόδου. Όταν μετά από όλα αυτά τον αποδέχτηκα, ένιωθα πολύ καλύτερα. Μπόρεσα να συνεχίσω τη ζωή μου φυσιολογικά. Όταν τον βλέπεις από τη θετική του πλευρά, όχι μόνο τα αρνητικά που δημιουργεί, τότε μπορείς να ελέγξεις τον τραυλισμό. Μπορούμε να κάνουμε τον εχθρό - φίλο και τον αντίπαλο - σύμμαχο; Μπορούμε! Ας βρει ο καθένας μας το δικό του "γιατρικό".

Όπως λέει κ ένα αγαπημένο μου τραγούδι: " είναι εντάξει μαζί μου, μαθαίνει απ' τη ζωή μου και για μένα αλλάζει πρόσωπα και εποχές."

Ο τραυλισμός έχει πολλά πρόσωπα. Αν καθρεφτιστούν τα πρόσωπα του τραυλισμού μπροστά μας κατά τη διάρκεια της αποδοχής, τότε παύουν να είναι πολλά, είναι ένα, θα βλέπουμε καθαρά το πρόσωπο μας, τον ευατό μας! Μέσα σε αυτόν θα υπάρχει κ το πρόσωπο του τραυλισμού αλλα θα έχει γίνει ένα με το δικό μας!!

[Shakit]

Slayer,  με τόσα που συμβαίνουν γύρω μας δικαιολογείται η αρνητικότητα σου προς τους λογοθεραπευτές. Δεν είναι όλοι κατάλληλοι για θεραπεία τραυλισμού, αλλά υπάρχουν κάποιοι λογοθεραπευτές στην Ελλάδα που είναι εξειδικευμένοι! 

Αν σε ενδιαφέρει, μπορείς να ζητήσεις πληροφόρηση για όλους τους επαγγελματικούς συλλόγους και φορείς που παρέχουν εξειδικευμένη βοήθεια στα Πρόσωπα που Τραυλίζουν, από τον σύλλογο ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΤΡΑΥΛΙΖΟΥΝ στην ηλεκτρονική διεύθυνση sillogostravlismou@yahoo.gr

[Slayer]

οκ φιλε μου θα το κοιταξω σοβαρα με την πρωτη ευκαιρια , μιρελα δεν εχω προβλημα στο να αποδεχτω τον τραυλισμο  εγω . Ξερω οτι μπορω να αποδεχτω την κατασταση μου να παρω τα ωφελη απο αυτη κτλπ που λετε εδω και καλα κανετε και τα λετε αλλα οταν αυτη την θεωρεια προσπαθω να την υλοποιησω στην πραξη αποτυγχανω παντα . Ο κοσμος δεν αποδεχεται εντελως τον τραυλισμο σου, παντα θα σε κατακρινει αμμεσα η εμμεσα η κυριως απο πισω σου γιαυτο, ας μην γελιομαστε. Ειδικα οσο αφορα το αλλο φυλο ειναι απαισιο να σε απορριπτει μια κοπελα για τον τραυλισμο ειδικα αμα εισαι εξωτερικα εμφανισιμος σε πιανει το γαμωτω .Φαντασου να πας να μιλησεις σε μια κοπελα που ενδεχομενως ενδιαφερεσαι και να της πεις γεια σου ειμαι ο τα....δεεεεε.. εσυ πως θα νιωθες στην θεση της δεν θα βαζες τα γελια ? Τελος παντων δεν λεω οτι ειναι σωστο να σ πιανει ολη αυτη η αρνηση και ουτε ευχαριστο ειναι να κατανταω να κατεβαζω ποσα μπουκαλια για να μου φυγουν οι αναστολες οσο αφορα τον τραυλισμο και να χαλαρωσω καπως . SHAKIT Εχω Πολλες αποριες σχετικα με τον τραυλισμο αλλα και σε ειδικους που ρωτησα κανενας δεν μου ξεκαθαρισε καποια πραγματα ολοι αρκουνταν στο να μ λενε μαλακιες και οι μεθοδοι τους να αποτυγχανουν οικτρα , γιαυτο φοβαμαι να μπω παλι σ αυτο το τρυπακι της λογοθεραπειας και να υποχρεωθω στον πατερα μου να τα ακουμπησει παλι. Ειναι πολυ ψυχοφθορο αλλα και στο ιντερνετ που ψαχνω ουσιαστικες απαντησεις για πρακτικα θεματα δεν βρισκω

[mirela]

Slayer, λες πως δεν έχεις πρόβλημα να αποδεχτείς τον τραυλισμό σου. Τότε εφάρμοσε το στη πράξη. Όταν γίνει αυτό θα καταλάβεις γιατί σου είπα όλα τα παραπάνω. Δεν μπορούμε φυσικά να λέμε πως όλα είναι τέλεια γιατί δεν είναι. Φυσικά θα υπάρχουν στιγμές που θα μας παίρνει απο κάτω ή περιπτώσεις που ο τραυλισμός μας επανέρχεται κ δεν θα έχουμε τον έλεγχο που θέλουμε. Γι αυτό είναι μια διαρκής προσπάθεια. Όταν αποδεχτείς λοιπόν τον τραυλισμό σου ένα σημαντικό όφέλος είναι να μην σε ενδιαφέρει το τι θα λένε οι άλλοι σχετικά με αυτό. Το ξέρω κ σε καταλαβαίνω γι αυτό που έχεις περάσει γιατί τα έχω περάσει κ εγώ με παρόμοιες καταστάσεις. Υπάρχει λανθασμένη νοοτροπία στον κόσμο για τον τραυλισμό. Δυστυχώς πρέπει να αποδεικνύουμε στους άλλους τα αυτονόητα. Αλλά πρέπει να γίνει ώστε αυτή η αντίληψη να αλλάξει. Αν δεν το κάνουμε εμείς, μην περιμένουμε από τους άλλους να το κάνουν. Χρειάζεται θάρρος και δύναμη! Όλοι έχουμε αυτά τα στοιχεία κάπου μέσα μας!

Αν θέλεις να ενημερωθείς σχετικά με τον τραυλισμό μπορείς να διαβάσεις τα φυλλάδια που υπάρχουν από τον ΠΣΛ: http://www.logopedists.gr/index.php?opt ... aira