Απ: συζητηση περι τραυλισμου

[O Asymbibastos]

Εγώ το ανάφερα μιά φορά στην μητέρα μου και μου είπε πως μιά χαρά μιλάω και απλά να μην βιάζομε.... . Το Θέμα γενικά είναι δυσάρεστο.

[Athina]

εμένα πάντως όλες οι φίλες μου και οι συγγενεις μου το ξέρουν.........μερικές φορές αισ8άνομαι οτι δεν 8έλουν να με ακούσουν....

[Eleni]

Chris, το post σου με έκανε και χαμογέλασα Thanks..
Εγώ το έχω συζητήσει με όλους τους δικούς μου ανθρώπους.. (έχω κλαφτεί σε όλους δηλαδή, χαχα).. Η μαμά μου που με ακούει συνέχεια μου λέει ότι δεν έχω τίποτα. Για τις κολλητές μου είναι σαν να μην υπάρχει (κι όντως μειώνεται πάρα πάρα πολύ αφού νιώθω πολύ άνετα μαζί τους). Με μία καινούρια φίλη το συζήτησα προσφάτως και μάλιστα μου είπε ότι το σκεφτόταν καιρό κι ήθελε να μου μιλήσει για αυτό αλλά κολλούσε γιατί είναι προσωπικό το θέμα. Της είπα ότι μπορεί να μου πει και να με ρωτήσει ότι θέλει κι ότι είμαι όλη αυτιά. Μου έκανε παρατήρηση επειδή λέω όλη την ώρα "ρε φίλε" και μου είπε ότι ακούγεται πολύ άσχημα από μία κοπέλα. Το κατάλαβα και ζήτησα συγνώμη απλώς την ενημέρωσα ότι το "ρε φίλε" είναι πολύ χρήσιμη ατάκα για μένα, αφού όταν την βάζω στην αρχή της πρότασης έχω μεγάλες πιθανότητες να μην τραυλίσω στην επόμενη πρόταση. Κι ότι μόλις βρω άλλη βοηθητική ατάκα, θα την κόψω. Πάντως το έχω συζητήσει με όλους τους ανθρώπους που είχα δίπλα μου κατά καιρούς.

[fainomeno]

Για να αντομετωπισεισ τον τραυλισμο πρεπει να φανερωσεισ το προβλημα αυτο στα ατομα που εμπιστευεσαι.Ενοοω να εχεισ μια επικοδομοιτηκη συζητηση γυρω απο το θεμα αυτο και στη συνεχεια γεματοσ αυτοπεποιθηση να ανοικτεισ στουσ αλλουσ

[mirela]

Πριν συμμετεχω σε προγραμμα λογοθεραπειας δεν ηθελα να το συζητησω με αλλους.Δεν ηθελα να φαινεται,ντρεπομουν,φοβομουν οτι θα με κοροιδεψουν.Τωρα ομως δεν με ενοχλει, και το συζηταω με συγγενεις και γνωστους μου.Δεν ηταν ευκολο.Προσπαθησα πολυ για να το καταφερω.Ομως εχω αποδεχθει το προβλημα μου, και εχω αποκτησει την αναλογη αυτοπεποιθηση και παραλληλα με τις τεχνικες δεν εχω πια προβλημα ουτε να φανει οτι τραυλιζω καθως και η συζητηση με τον κοινωνικο μου περιγυρο.

[spiran]

Πριν το πρόγραμμα που παρακολούθησα δεν ένιωθα άνετα να το συζητάω ούτε με τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους, μετά το πρόγραμμα θέλω να το συζητάω με όποιον είναι διατεθημένος να ανοίξουμε αυτή την συζήτηση. Όλοι νομίζουν ότι βιάζομαι να μιλήσω ενώ δεν είναι έτσι. Δεν τους κατηγορώ απλώς προσπαθούν να κατανοήσουν και να νιώσουν κάτι που δεν ξέρουν, να καταλάβουν το προβλημά μου. Τώρα προσπαθώ να νιώσω όσο πιο άνετα μπορώ με τον τραυλισμό μου και να γίνω "φίλος" του και να τον ελέγξω, γιατί ως γνωστόν είναι πολύ πιο δύσκολο να ελέγξεις τον εχθρό σου παρά έναν φίλο σου.

Είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε είναι κομμάτι μας, απλά πρέπει να βρούμε τον τρόπο να το τοποθετήσουμε σωστά.

[Shakit]

[spiran]

[ΚΕΘΤ]

Αγαπητή φίλη του φόρουμ Ραφαέλα. Η τακτική που ακολουθείται από το ΚΕΘΤ σχετικά με τις δημοσιεύσεις είναι να μην απαντάμε -σχολιάζουμε τις δημοσιεύσεις παρά μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Μπορείτε να διαβάσετε τους λόγους που γίνεται αυτό εδώ

Ωστόσο, κάνατε τη δική σας δημοσίευση με την ιδιότητά σας, αυτή της φοιτήτριας λογοθεραπείας, γεγονός που πιθανώς δημιουργεί το συνειρμό ότι γνωρίζετε το αντικείμενο στο οποίο αναφέρεστε. Ως εκ τούτου ορισμένα από τα δεδομένα που αναφέρετε στο μήνυμά σας μπορεί να θεωρηθούν ακριβή ενώ δεν είναι.  Συγκεκριμένα:

"To pio vasiko,einai na katalavetai oti o traulismos symvainei akomh kai kata thn fusiologikh anaptyksh tou logou."
Όχι, ο τραυλισμός δε συμβαίνει κατά τη φυσιολογική ανάπτυξη του λόγου. Ίσως αναφέρεστε στη «φυσιολογική δυσχέρεια στη ροή της ομιλίας» (normal dysfluency) την οποία εμφανίζει ένα ποσοστό 5% των παιδιών προσχολικής ηλικίας. Η φυσιολογική δυσχέρεια στη ροή της ομιλίας είναι μία παροδική δυσκολία την οποία θα ξεπεράσουν τα περισσότερα παιδιά σε διάστημα 2 χρόνων από τη στιγμή της πρώτης εμφάνισης. Από αυτά τα παιδιά το 1% του συνολικού πληθυσμού μέχρι τη σχολική ηλικία θα εδραιώσει μία μόνιμη δυσκολία στη ροή που είναι ο εδραιωμένος τραυλισμός. Όμως είναι άλλο η φυσιολογική ομιλία κατά την ανάπτυξη του λόγου, άλλο η φυσιολογική δυσχέρεια στη ροή της ομιλίας και άλλο ο τραυλισμός.

Αν αναφέρεστε στο γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι, δηλαδή και οι ευφραδείς ομιλητές, παρουσιάζουν στιγμές δυσχερειών στη ροή (ποσοστό συλλαβών τραυλισμού μικρότερο του 3%, %SS<3) αυτό είναι αλήθεια. Όμως υπάρχει σαφής κλινικός διαχωρισμός μεταξύ αυτών των δυσχερειών και του τραυλισμού. Άρα, ακόμα και στα μεγαλύτερα παιδιά και στους ενήλικες είναι άλλο η φυσιολογική ομιλία και οι διακυμάνσεις της στη ροή και άλλο ο τραυλισμός.

Sto mono pou diaferei o traulismos twn 5 apo ton traulismo twn enilhkwn einai h ''posothta'' tou.
Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Ο τραυλισμός περνά μέσα από στάδια εξέλιξης τα οποία έχουν διαφορετικά κλινικά χαρακτηριστικά για κάθε στάδιο, και κάθε στάδιο μπορεί να συσχετίζεται με συγκεκριμένη ηλικιακή περίοδο. Για αυτό και οι θεραπευτικές προσεγγίσεις που απευθύνονται σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες είναι διαφορετικές ως προς το θεωρητικό υπόβαθρο, τις κλινικές πρακτικές και τους στόχους. Ακόμα και για πρόσωπα που τραυλίζουν που βρίσκονται σε παρόμοια φάση εξέλιξης του τραυλισμού υπάρχει διαφοροποίηση. Για αυτό άλλωστε κλασσική αρχή στη θεραπεία του τραυλισμού είναι ότι ο τραυλισμός του κάθε προσώπου που τραυλίζει είναι μοναδικός και ως τέτοιος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Θα σας πρότεινα, εφόσον θέλετε να ασχοληθείτε με τον τραυλισμό και εφόσον κάνετε την εργασία σας στον τραυλισμό, να αξιοποιήσετε την ακόλουθη βιβλιογραφία.

Alm,P.A. (2008). Fluency disorders: a discussion of possible causes and mechanisms, from a neuroscience perspective. Conference proceedings: Oxford Dysfluency Conference 2008.
Ambrose, N. G. (2006). Early stuttering: Parent counselling. In Bernstein-Ratner, N., Tetnowski, J., (Eds.) Current Issues in Stuttering Research and Practice. (pp 87-98). London: LEA.
Ambrose, N. G., Cox, N. J., & Yairi, E. (1997). The genetic basis of persistence and recovery in stuttering. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 40(3), 567–580.
Anderson, J.D., & Conture, E.G. (2000). Language abilities of children who stutter: A preliminary study. Journal of Fluency Disorders, 25, 283-304.
Anderson,J.D., Pellowski, M.W., Contue, E.G., & Kelly, E.M. (2003). Temperament characteristics of young children who stutter. Journal of Speech, Language and Hearing Research, 46, 1221-1233.
Andrews,G., Morris-Yates,A., Howie,P., & Martin, N.G. (1991). Genetic factors in stuttering confirmed. Archives of General Psychiatry, 48, 1034-1035.
Batik,J., Yaruss, J.S., & Bennett,E. (2003). A preliminary investigation of the co-occurrence of word-finding disorders in children who stutter. Paper presented at the 4th World Congress on Fluency Disorders, Montreal, Canada.
Boberg E.,& Kully, D. (1985). Comprehensive stuttering program. San Diego,CA: College Hill Press.
Brazis,P.W., Masdeu, J.C. & Biller,J. (1996). Localization in clinical neurology (3rd edn). Boston:Little Brown.
Bloodstein, O. (1987). A Handbook on Stuttering (4th ed.). Chicago: National Easter Seal Society.
Bloodstein, O. (1995). A Handbook on Stuttering (5th ed.). SanDiego, CA: Singular Publishing Group, Inc.
Craig, A., Hancock, K., Tran, Y., Craig, M., & Peters, K. (2002). Epidemiology of stuttering in community across the entire life span. Journal of Speech Language and Hearing Research, 45, 1097-1105.
Daly, D.A. (1996). The source for stuttering and cluttering. East Moline, IL: Linguisystems.
Deal, J.L. (1982). Sudden onset of stuttering: A case report. Journal of Speech and Hearing Research, 47, 301-304.
Douglas,E., & Quarrington,B. (1952). The differentiation of interiorized and exteriorized secondary stuttering. Journal of Fluency Disorders, 28, 209-218.
Felsenfeld,S., Kirk,K.M., Zhu,G., Statham,D.J., Neale,M.C., & Martin, N.G. (2000). A study of the genetics and environmental etiology of stuttering in a selected sample. Behavioural Genetics, 30, 359-366.
Fox, P. T., Ingham, R., Ingham, J. C., Zamarripa, F., Xiong, J.H., & Lancaster, J. L. (2000). Brain correlates of stuttering and syllable production: A PET performance-correlation analysis. Brain, 123, 1985–2004.
Fry,J. (2005). The cognitive model of social anxiety and its application to stuttering. Paper Presented at the 7th Oxford Dysfluency Conference, Oxford.
Fry,J Botteril, W.M, & Pring,T.R. (2009). The effect of an intensive group therapy program for young adults who stutter: A single subject study. International Journal of Speech-Language Pathology, 11(1): 12-19.
Φούρλας,Γ. (1997). Εντατικό ομαδικό θεραπευτικό πρόγραμμα τροποποίησης τραυλισμού. Παρουσίαση στο 6ο συνέδριο του Πανελληνίου Συλλόγου Λογοπεδικών. Αθήνα.
Φούρλας,Γ. (2009). Υπάρχει θεραπεία για τον Ενήλικο που τραυλίζει; http://www.travlismos.gr/index.jsp?standalonePageID=31 (Αλιεύθηκε: 20 Ιουλίου, 2009)
Gregory,H.H. & Hill,D. (1984). Stuttering therapy for children. Seminars in Speech Language and Hearing, 1,351-363.
Gregory,H.,H. (2003). Stuttering Therapy: Rational and Procedures. Boston: Allyn an Bacon.
Guitar,B. (1998). An Integrated approach to its nature and treatment. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
Hayhow, R.  & Levy, C. (1987). Working with stuttering: A personal construct therapy approach. Bicester: Winslow Press.
Helm-Esterbrooks, Ν. (1999). Stuttering associated with acquired neurological disorders. In R.F.Curlee (Ed.), Stuttering and related disorders of fluency (pp.255-269). New York:Thieme
Howell,P., & Au Yeung, J. (1995). Syntactic determinants of stuttering in the spontaneous speech of normally fluent and stuttering children. Journal of Fluency Disorders, 20, 317-330
Howell, P. Au Yeung, J. & Pilgrim, L. (1999). Utterance length and linguistic properties as determinants of lexical dysfluencies in children who stutter. Journal of Acoustical Society of America, 105, 1-10.
Howel, P., & Dworzynski, K. (2005). Planning and execution processes in speech by fluent speakers and speakers who stutter. Journal of Fluency Disorders, 30, 343-354
Johnson,W. (1961). Stuttering and what you can do about it. Garden City, NY:Doubleday.
Κάκουρος,Ε., & Μανιαδάκη, Κ. (2006). Τραυλισμός: Η φύση και η αντιμετώπισή του στα παιδιά και στους εφήβους. Αθήνα: Τυπωθήτω.
Kalinowski, J., Armson, J., Roland-Mieszowski, M. & Stuart,A. (1993). Effects of alterations in auditory feedback and speech rate on stuttering frequency. Language and Speech, 36, 1-16.
Kang,C., Riazuddin,S., Mundorff ,J., Krasnewich,D., Friedman,P., Mullikin,J., Drayna,D. (2010). Mutations in the Lysosomal Enzyme–Targeting Pathway and Persistent Stuttering, The New England Journal of Medicine. Αλιεύθηκε:www.nejm.org February 10, 2010 (10.1056/NEJMoa0902630).
Kelman,E. & Nicolas,A. (2008). Practical Intervention for Early Childhood Stammering: Paline PCI Aproach. Milton Keynes: Speechmark Publishing.
Kloth,S., Jannssen,P., Kraaimant, F., & Brutten, G. (1995). Speech-motor and linguistic skills of young stutterers prior to onset. Journal of Fluency Disorders, 20, 150-170.
Kolk,Η. & Postma,Α. (1997). Stuttering as a covert repair phenomenon. In R.F.Curlee and G.M. Siegel (Eds), Nature and treatment of stuttering: New directions (pp.182-203). Boston: Allyn and Bacon.
Louko,L., Conture,E.G., & Edwards,M.L. (1999). Phonological characteristics of young stutterers and their normally fluent peers. Journal of Fluency Disorders, 15, 191-210.
Max,L. (2004). Stuttering and internal models. In B.Maassen, R.Kent, H.F.M.Peters, P.H.H.M.vanLieshout, & W.Hulstijn (Eds), Speech motor control in normal and disordered speech. Oxford: Oxford University Press.
Melnick, K.S., & Conture,E.G. (2003). Phonological priming in picture naming of young children who stutter. Journal of Speech, Language and Hearing Reseach, 46: 1428-1443.
Melnick,K.S., Conture,E.G. & Ohde,R,N. (2005). Phonological encoding in young children who stutter. In Hartsuiker, R.J., Bastiaanse,R., Postma, A., Wijnen,F. (Eds). Phonological Encoding and Monitoring in Normal and Pathological Speech. Hove: Psycjological Press
Millard, S.,K., Nicholas,A., & Cook, F.,M. (2008). Is Parent–Child Interaction Therapy Effective in Reducing Stuttering? Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 51, 636–650
Millard, S.,K., Edwards, S., & Cook, F.,M. (2009). Parent child interaction therapy: Adding to evidence. International Journal of Speech-Language Pathology, 11, 61-76
Neumann,K., Euler, H.A., vonGudenberg, A.W., Giraud, A.L., Lanfermann,H., Gall,V., et al. (2003). The nature and treatment of stuttering as revealed by fMRI. A within-and-between group comparison. Journal of Fluency Disorders, 28, 381-410.
Neilson,M., & Andrews,G. (1993). Intensive fluency training of chronic stutterers. In R. Curlee (ed.) Stuttering and related disorders of fluency (2nd ed.), pp. 181-199. New York: Thieme.
Onslow,M., Packman,A., & Harrison,E. (2003). The lidcombe program of early intervention: A clinician’s guide. Austin TX: ProEd
Packman,A., Onslow,M., Coombes,T. & Goodwin,A. (2001). Stuttering and lexical retrieval. Clinical linguistics and Phonetics, 15, 487-498.
Rustin,L., Cook,F., Botterill,W., Hughes,C. & Kelman,E. (2001). Stuttering: A practical guide for teachers and other professionals. London: David Fulton.
Sheehan,J.G. (1970). Stuttering: Research and therapy. New York: Harper and Row.
Sheehan,J.G. (1975). Conflict theory and avoidance-reduction therapy. In J. Eisenson (Ed), Stuttering: A symposium. New York: Harper and Row
Smith, A., & Kelly, E. (1997). Stuttering: A multifactorial dynamic model. In R.F. Curlee & G.M.Siegel (Eds), Nature and treatment of stuttering: New directions (pp.204-217). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Starkweather,C.W. (1997). Therapy for younger children. In R.F. Curlee & G.M. Siegel (Eds), Nature and treatment of stuttering: New directions (2nd ed., pp. 259-279). Boston: Allyn and Bacon.
Starkweather, C.W. , & Gottwald, S.R. (1990). The demands and  capacities model II: a clinical application. Journal of Fluency Disorders, 15, 143-157.
Stewart, Τ. & Turnbull, J. (1995). Working with dysfluent children. Bicester: Winslow Press.
Stewart, Τ. & Turnbull, J. (1996). Helping children cope with stammering. London: Sheldon Press.
St Louis, K. O. (1992) On defining clutering. In F.L. Myers& K.O. St Louis (Eds.), Cluttering: A clinical Perspective. Kibworth: Far Communications.
Wolh, M.T. (1970). The treatment of  non-fluent utterances: A behavioural approach. British Journal of Disorders of  Communication, 5, 66-76.
Van Lieshout P.H.H.M., Hulstijn, W., & Peters, H.F.M. (2004). Searching for the weak link in the speech production chain of people whostutter: A motor skill approach. Journal of Fluency Disorders, 25, 337-346.
Van-Riper (1973). The treatment of stuttering. Englewood Cliffs, NJ:Prentice-Hall.
Wall,M.J., & Myers,F.L. (1995). Clinical management of childhood stuttering (2nd ed.) Austin, TX:ProEd.
Ward, D. (2006). Stuttering and Cluttering. East Sussex: Psychology Press.
Yairi,Ε. (1997). Home environments of stuttering children. In R.Curlee and G. Siegel (Eds) Nature and treatment of stuttering. Needbham Heights, MA: Allyn and Bacon.
Yairi,E. (1999). Spontaneous recovery and clinical trials research in early childhood stuttering: A response to Onslow and Packman (1999). Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 42, 398-409.
Yairi, E. & Ambrose, N. (1992). Onset of stuttering in pre-school children: Selected factors. Journal of Speech and Hearing Research, 35, 782-788.
Yairi, E. & Ambrose, N. (2005). Early Childhood Stuttering: For clinicians by clinicians, ProEd, Austin, TX.
Yairi, E. Ambrose N. & Cox,N. (1996). Genetics of stuttering: A critical review. Journal of Speech and Hearing Research, 39, 771-784.

[gkabidhs]

Oxi pantos 8a i8ela para poly,pistedo ama miliso anixta 8a parw megali dinami.

[ΚΕΘΤ]

Το φόρουμ του ΚΕΘΤ είναι ένας τόπος δημόσιας, ελεύθερης συζήτησης και ανταλλαγής απόψεων. Όλοι όσοι αιτούνται την εγγραφή τους είτε με ψευδώνυμο είτε με το πραγματικό τους όνομα γίνονται μέλη χωρίς καμία διάκριση (με εξαίρεση κάποιες αιτήσεις που προέρχονται εμφανώς από μη φυσικά πρόσωπα και στόχο έχουν τη συλλογή ηλεκτρονικών διευθύνσεων για την αποστολή μηνυμάτων SPAM, ή για τη διαφημίστική προβολή). Όλα ανεξαιρέτως τα μέλη έχουν τα δικαιώματα των μελών, δηλαδή μεταξύ άλλων τη δυνατότητα αποστολής, απάντησης, τροποποίησης και διαγραφής των δικών τους μηνυμάτων, όπως και διαχείρισης του λογαριασμού τους (επιλογή φωτογραφίας, αποστολής προσωπικών μηνυμάτων, διαγραφής κλπ).

Κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων αυτών το μέλος του φόρουμ Rafaela διέγραψε τα μηνύματά του και το λογαριασμό του.

Με αφορμή αυτήν την ενέργεια του μέλους και λόγω της προηγούμενης ανταλλαγής δημοσιεύσεων μεταξύ του ΚΕΘΤ και του μέλους Rafaela θα ήθελα να σαν κοινοποιήσω ότι το ΚΕΘΤ δεν έχει καμμία σχέση με αυτήν τη διαγραφή και ότι η διαγραφή έγινε από το ίδιο το μέλος κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων του.

Όπως έχει αναφερθεί στο παρελθόν το ΚΕΘΤ ως διαχειριστής του φόρουμ -με εξαίρεση ορισμένων περιπτώσεων- αποφεύγει το σχολιασμό των δημοσιεύσεων για λόγους που αναφέρονται εδώ . Εξαίρεση αποτέλεσε και το μήνυμα του μέλους Rafaela για λόγους που αναφέρονται στη δημοσίευση του ΚΕΘΤ λίγο πιο πάνω στον παρόντα πίνακα, απόσπασμα της οποίας παραθέτω εδώ: " ... Ωστόσο, κάνατε τη δική σας δημοσίευση με την ιδιότητά σας, αυτή της φοιτήτριας λογοθεραπείας, γεγονός που πιθανώς δημιουργεί το συνειρμό ότι γνωρίζετε το αντικείμενο στο οποίο αναφέρεστε. Ως εκ τούτου ορισμένα από τα δεδομένα που αναφέρετε στο μήνυμά σας μπορεί να θεωρηθούν ακριβή ενώ δεν είναι.  Συγκεκριμένα: ... "

Ο διαχειριστής του φόρουμ , όπως και κάθε διαχειριστής σε όλα τα φόρουμ, έχει δικαίωμα επιβολής περιορισμών και απαγορεύσεων στα μέλη, όταν παραβιάζονται οι κανόνες, τα δικαιώματα των μελών και οι κανόνες ευπρέπειας και πολιτισμού. Ωστόσο η φιλοσοφία του φόρουμ του ΚΕΘΤ αλλά και του ιδίου του ΚΕΘΤ και των στελεχών του κάθε άλλο παρά περιοριστική της επικοινωνίας είναι. Στα 3 περίπου χρόνια λειτουργίας του φόρουμ, το ΚΕΘΤ σα διαχειριστής δεν έχει χρειαστεί να παρέμβει παρά μία φορά μόνο και η παρέμβαση αυτή είχε την μορφή δημοσίευσης σύστασης και όχι επιβολής περιορισμών. Παραθέτω την σύσταση: "... so@@@ και Chris, ως διαχειριστής της ιστοσελίδας θα σας παρακαλούσα να είστε πιο προσεκτικοί στους χαρακτηρισμούς σας. Οι δημόσιες συζητήσεις σε αυτό το φόρουμ είναι ελεύθερες αλλά δεν είναι δυνατόν να περιέχουν χαρακτηρισμούς που μπορεί να προσβάλουν τους συμμετέχοντες σαν πρόσωπα. Σας παρακαλώ να απαντάτε και να σχολιάζετε τις γνώμες των άλλων και όχι το πρόσωπο που τις εκφράζει. Για λόγους σεβασμού της δημόσιας συζήτησης και των μελών του φόρουμ θα σας παρακαλούσα κάνοντας χρήση της εντολής τροποποίησης να αλλάξετε και να τροποποιήσετε τα μηνύματα που έχετε ανταλλάξει τα οποία μπορεί να περιέχουν προσβλητικούς χαρακτηρισμούς..." (μπορείτε να τη δείτε εδώ  ).

Θα ήθελα λοιπόν να σας ενημερώσω ότι ο διαχειριστής του φόρουμ δεν προβαίνει αυθαίρετα σε διαγραφές μελών, δεν το έχει κάνει ποτέ μέχρι τώρα και αν ποτέ γίνει διαγραφή θα υπάρχει σαφής λόγος παραβίασης των κανόνων που διέπουν μία δημόσια συζήτηση.

Εκ μέρους του ΚΕΘΤ

Γιώργος Φούρλας 

[Shakit]

Για να σβήσει η Ραφαέλα όλα της τα μηνύματα, πάει να πει πως έκρινε ότι θα ήταν λάθος για να συνεχίσουν να παραμείνουν. Για να διαγράψει τον λογαριασμό της από το φόρουμ, πάει να πει πως έκρινε ότι ήταν λάθος που έκανε την εγγραφή στο φόρουμ.
Με αφορμή την περίπτωση της Ραφαέλας παραθέτω κάποια μεγάλα λόγια που έχουν πει κάποιοι για το ΛΑΘΟΣ:

«Λάθος τρένο αν πάρεις.. σε όποιον σταθμό κι αν κατέβεις, πάλι λάθος θα είναι»
«Αν δεν μάθουμε από το λάθος μας, ένα είναι σίγουρο: θα το επαναλαμβάνουμε μέχρις ότου μάθουμε»
«Σοφός είναι εκείνος που ευλογεί τα λάθη του, γιατί τα θεωρεί μαθήματα».