Εγώ και... τα τσιγάρα μου.

[Shakit]

Για πολλά χρόνια, κάπνιζα «μάρλμπορο λάιτς».
Σε κάποιες μαύρες περιόδους τραυλισμού, μου ήταν πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο, για να προφέρω τα τσιγάρα μου.     
Πήγαινα λοιπόν στο ίδιο περίπτερο για να αγοράσω τσιγάρα και έλεγα στον φίλο περιπτερά (αφού πήγαινα συνέχεια, γίναμε και φίλοι) την πιο εύκολη για μένα φράση «Καλημέρα! Τσιγάρα»
Όποτε δεν μπορούσα να πάω στο ίδιο περίπτερο, κρατούσα το άδειο πακέτο και πήγαινα σε άλλο περίπτερο, σε άγνωστο περιπτερά. Του έδειχνα το άδειο πακέτο και του έλεγα την πιο εύκολη για μένα φράση «Ένα τέτοιο…».
Άλλες φορές, αγόραζα ολόκληρη κούτα από τσιγάρα, για να αποφεύγω την όλη διαδικασία.

Μετά από τη συμμετοχή μου σε ομαδικό πρόγραμμα τροποποίησης τραυλισμού στο ΚΕΘΤ, μπορώ πλέον να λέω με ευκολία τη «δύσκολη» για μένα φράση «Καλημέρα! Ένα μάλμπορο λάιτς παρακαλώ». 
Όμως… έκοψα το κάπνισμα. 

[Pepes]

to thimamai pou mas to xe pei o k.Fourlas sto omadiko...ki ego eixa idio provlima me ti leksi xartomantila

[Shakit]

Υπάρχει και μια άλλη προσωπική ιστορία, πολύ διδακτική! Την μοιράστηκε ο κ Φούρλας κατά τη διάρκεια της ημερίδας. Όσοι τυχεροί παραβρέθηκαν, την άκουσαν.

Ένα παλικάρι δυσκολευόταν να προφέρει τη δύσκολη λέξη «μάρλμπορο», και φοβόταν να πάει στο περίπτερο για να τα ζητήσει. Σκεφτόταν για ώρα, το πώς να πάει, πώς να σταθεί, πώς να τα ζητήσει, κλπ. Τίποτα.
Πήγαινε στο επόμενο περίπτερο, μήπως τον εμπνεύσει η επόμενη φάτσα του περιπτερά. Προσπαθούσε για ώρα να φτιάξει ξανά το σενάριο. Τίποτα.
Η ώρα περνούσε και το παλικάρι χαρμάνιαζε. Μετά από ώρα, πήγαινε στο τρίτο περίπτερο και ζητούσε τα τσιγάρα του χωρίς κανένα τραύλισμα!
Αυτή την πολύ διδακτική ιστορία την μοιράστηκε ο κ Φούρλας, για να αποδείξει στο κοινό της ημερίδας πως όταν κάποια ανάγκη είναι μεγαλύτερη από το φόβο του τραυλισμού, τότε ο φόβος του τραυλισμού, και ο τραυλισμός εξαφανίζονται!

Είναι όπως στην περίπτωση της αγοραφοβίας. Αγοραφοβία είναι η ψυχική διαταραχή που εκδηλώνει κάποιος επειδή φοβάται τους πολυάνθρωπους και τους πολυσύχναστους χώρους. Ο φόβος και το άγχος που έχει αυτό το άτομο, δεν τον βοηθάει να βγαίνει έξω από το σπίτι του. Αν όμως το σπίτι του πιάσει φωτιά, τότε ο φόβος του θα εξαφανιστεί και θα υπερισχύσει η ανάγκη του για επιβίωση.


Για τα χαρτομάντιλα είχα βρει άλλη λύση. Πήγαινα και έπαιρνα από τα σούπερ μάρκετ, οπότε δεν χρειαζόταν να τα ζητήσω από περίπτερο.    
Εσύ Pepes πως το αντιμετώπιζες το δικό σου θέμα με τα χαρτομάντηλα;

[Pepes]

ego i den eperna i ta elega miksomantiola.Vevea se spanies periptoseis mou evgene i leksi kai itan ola ok

[Shakit]

"Η αναμονή της συμφοράς πάντα είναι πολύ πιο τρομερή και ανυπόφορη παρά η ίδια συμφορά" Ντ. Πίσαρεφ