Κέντρο Έρευνας και Θεραπείας Τραυλισμού

λογω του τραυλισμού δεν μπορώ να κάνω ευκολα φιλους,δεν 8ελω να βγαίνω εξω,δεν 8ελω να πηγαινω δουλεια.......σαν να τα κανω ολα αυτα απο υποχρεωση και οχι επειδη το 8ελω....οχι πως δεν μ αρεσει να δουλευω μαλιστα το αντι8ετο.........

ΚΑΝΕΙΣ  ΜΕΓΑΛΟ  ΛΑΘΟΣ.  ΑΠΛΩΣ  ΜΕ  ΔΥΟ  ΛΟΓΙΑ    ΘΑ  ΠΕΤΥΧΕΙΣ  ΤΟ  ΑΝΤΙΘΕΤΟ  ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
     
      Ο  ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ  ΚΑΙ  Η  ΜΑΓΚΙΑ  ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ  ΣΤΑ  ΔΥΣΚΟΛΑ  ΦΑΙΗΕΤΑΙ

Συμφωνώ με τον Θοδωρή, δεν μπορεί να αποδίδονται όλα στον τραυλισμό. αποτυχία στην κοινωνική ζωή, στο άλλο φύλο, στη δουλειά κ.ο.κ Αυτό κρύβει πολλές παγίδες για το ίδιο το άτομο. μήπως πρέπει να δούμε αν διάφορες αποτυχίες οφείλονται σε άλλα στοιχεία ή αδυναμίες του χαρακτήρα μας και όχι αποκλειστικά στον τραυλισμό?

buona sera σε όλους. εχοντας βασανιστεί πολλές φορες με τις περισσοτερες σκεψεις που διαβάζω, ως απάντηση θα άλλαζα το θέμα... πως θα έβρισκα τα (συνηθως βαθιά κρυμμένα) προβλήματα,απωθημένα,καταπιέσεις, ψυχαναγκασμούς...που με πληγώνουν, με τσακίζουν,μου κουρελιάζουν τοσο την αυτοπεποίθηση ωστε μια απλη ιδιαιτεροτητα γίνεται η ανταρκτική ολόκληρη. Γιατι  για μενα ο τραυλισμός ειναι τοσο αναπηρία, αρρώστια κτλ όσο και το να τρως τα νύχια σου..

Λόγω τραυλισμού αποφεύγω να μιλήσω σε άτομα άγνωστα για μένα και να χρησιμοποιήσω λέξεις δύσκολες για μένα.
Δεν μπορώ να πω ότι με κράτησε άμεσα μακριά από αυτά που ήθελα να κάνω, αλλά εμμέσως .. δηλαδή, έχοντας εγώ χάλια ψυχολογία λόγω αυτού, δεν είχα όρεξη για τίποτα.. και πάντα όταν το σκέφτομαι φορτώνομαι πολύ συναισθηματικά.

Ο τραυλισμός μου είναι η αφορμή για ότι δεν μπορώ να κάνω, με βόλεψε πολύ τολμώ να πώ τόσα χρόνια αλλα τελειώσαν τα ψέματα.

Ότι δεν μπορείς να κάνεις, είναι αυτό που το εκανες και δεν τα κατάφερες, όχι αυτό που πιστεύεις ότι δεν γίνεται. Έχει διαφορά.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε ζήτησα δουλεία απο έναν γνωστό μου επιχειρηματία ο οποίος έχει κλάμπ και καφετέρια, του εξήγησα εμμέσως πλήν σαφώς ότι δεν θα τα κατάφερνα σε πόστο που έχει πολύ επαφή με κόσμο. Δεν με άκουσε, απαίτησε να δουλέψω μπαρμαν και μου έδωσε διορία μια εβδομάδα να αποφασίσω αν θα πάρω η όχι την δουλειά. Όλη την εβδομάδα σκεφτόμουν ότι δεν θα πάρω την δουλειά γιατί δεν μπορώ να το κάνω κτλ κτλ. Την τελευταία μέρα που θα του έδινα απάντηση πήγα να τον συναντήσω και του είπα ότι δεν θα πάρω την δουλειά γιατί δεν μπορώ να ανταπεξέλθω. Συμφώνησε μαζί μου και μου είπε ότι πρώτα θα δώ αν μπορώ να το κάνω και μετά θα είμαι σε θέση να αποφασίσω άν είναι ετσι. Πήγα δούλεψα, όλα πήγαν καλά και τότε κατάλαβα οτι μπορούσα να το κανω.

Με λίγα λόγια, όλα γίνονται μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Δοκιμάστε.

Και φυσικά απευθήνομαι και σε εμένα τον ίδιο, δεν ήταν λίγες οι φορές που είπα δεν μπορώ να το κάνω αυτό.

ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΚΕΥΤΩ ΚΑΤΙ.ΚΑΝΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΙ ΑΝ ΘΑ ΚΟΛΛΗΣΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΞΗ ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ.ΕΧΩ ΜΙΑ ΞΑΔΕΡΦΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ  ΜΙΛΗΣΕΙ, ΜΟΝΟ ΚΡΑΥΓΕΣ ΒΓΑΖΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΦΑΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΙ Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΗΣ.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΤΗΝ ΒΓΑΖΕΙ ΕΞΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟ. ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ...

poli swstos file spiran.....

thnk u dionisi

Δικιο εχεις Spiran. Και εγω χρησιμοποιουσα τον τραυλισμο μου ως αλλοθι.Με βολευε πολυ τελικα...Στο σχολειο δεν διαβαζα απο το βιβλιο, ειχα ευνοϊκη μεταχειρηση απο τους καθηγητες.Στο πανεπιστημιο ομως ειχα μαθηματα προφορικα.Ειχα το αγχος για το πώς θα μιλησω αλλα ο φοβος του να μη περασω το μαθημα ηταν μεγαλυτερος απο τον τραυλισμο.Το αποτελεσμα ηταν να τα περασω πολυ πιο ευκολα τα προφορικα!!Επίσης, πιστευα οτι δεν μπορω να πιασω δουλεια λογω του τραυλισμου, πραγμα το οποιο αποδειχθηκε πως ειχα λαθος.
Αυτο που δεν κανω ακομα ειναι να μιλαω σε μικρο ή μεγαλο ακροατηριο, κι αυτο γιατι ακομα το φοβαμαι.Ειναι θεμα απευαισθητοποιησης.
Ολοι εχουμε πολλες δυνατοτητες και αντοχες.Αν το πιστεψουμε μπορουμε να τα καταφερουμε!

Ta oria mas prepei na ta orizoume emeis oi idioi oxi ena provlima h mia katastash!

Είναι πολύ σημαντικό να ερχόμαστε σε επαφή με όλες τις πτυχές της ζωής, και να μην αποφεύγουμε να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με «δύσκολα» συναισθήματα που έχουν σχέση με τον τραυλισμό μας. Η «τριβή» με αυτά τα συναισθήματα, είναι ο δρόμος που μπορεί να μας κάνει:
• Να μάθουμε καλύτερα τον εαυτό μας.
• Να απομυθοποιήσουμε κάποιες φοβικές σκέψεις που προέρχονται από τη φαντασία μας.
• Να καταπολεμήσουμε την συστολή και την αρνητική αδράνεια.
• Να επιτύχουμε στόχους...

.

Ειναι σημαντικο να αναθεωρεισ αποψεισ και να κανειθσ αυτο που λεει η καρδια σου.Πιστευω ειναι θεμα ψυχολογιασ και προσωπηκοτητασ μπορει να καταφεριε τα παντα ενασ τραυλοσ για μενα αρκει να βρει τον τροπο.Ο τραυλισμοσ με εκανε πανω απο ολα ανθρωπο μα κυριωσ να αντιμετωπιζω κατασασεισ και ανθρωπουσ.

Από την Ασκητική του Καζαντζάκη:
"Τι θα πει ευτυχία? Να ζεις όλες τις δυστυχίες. Τι θα πει φως? Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια. Είμαστε ένα γράμμα ταπεινό, μια συλλαβή, μια λέξη από τη γιγάντια Οδύσσεια. Είμαστε βυθισμένοι σ' ένα γιγάντιο τραγούδι και λάμπουμε όπως λάμπουν τα ταπεινά χοχλάδια όσο είναι βυθισμένα στη θάλασσα. Ποιο είναι το χρέος μας; Ν’ ανασηκώσουμε το κεφάλι από το κείμενο, μία στιγμή, όσο αντέχουν τα σπλάχνα μας, και να αναπνεύσουμε το υπερπόντιο τραγούδι. Να σμίξουμε τις περιπέτειες, να δώσουμε νόημα στο ταξίδι, να παλεύουμε ακατάλυτα με τους ανθρώπους, με τους θεούς και με τα ζώα, κι αργά, υπομονετικά, να μολώνουμε μέσα στα φρένα μας, μελούδι από το μελούδι μας, την Ιθάκη…"

Αφιερωμένο στον gkabidhs.. αφιερωμένο σε όλους!