Κέντρο Έρευνας και Θεραπείας Τραυλισμού

καλη ερωτησει. εμενα προσωπικα οτι θελει να μασ πει κατι αλλα δεν εχουμε καταλαβει τι θελει απο εμασ.τον κουβαλαμε πανω μασ σαν να ειναι ενα παιδι που θελει την φροντιδα, την αγαπη.αυτο μπορουμε να το ανακαληψουμε εμεισ.εχουμε πολυ μεγαλο αγωνα να κονουμε να κερδισουμε εμεισ οχι ο τραυλισμοσ.

Den mporo na fantasto ton eafto mou xoris travlismo.Otravlismos me ekane ton anthopo pou eimai tora,me ekane na matho na eimai o eaftos mou,na mi ta paratao stis diskoles stigmes(oi opoies itan polles kai einai)kai na eimai afthentikos se kathe kinisi mou ap to na prospathiso na mi travliso os to na simperiferomai kathe fora opos theoro ego sosto xoris na me noiazei ti tha poun oi alloi(afto theoro pos irthe meso tis apevesthitopoiisis).Aftes tis meres katalava pos sto travlismo xrostao polla

Γεια σου Adex.Ευχαριστω για την ηθικη συμπαρασταση.Αναφορικα με αυτο που ρωτησες για το βαθμο το ποσο εντονος ειναι ο τραυλισμος.Ο καθε ανθρωπος εχει δικο του τραυλισμο,διαφορετικο,δηλαδη,τροπο με τον οποιο τραυλιζει.Αυτο αντανακλα και το βαθμο του τραυλισμου του.Εγω προσωπικα,απ οτι εχω δει και σε αλλα ατομα,δεν εχω παρα πολυ σοβαρο προβλημα.Κι εγω εχω φυσικα τις μερες στις οποιες δεν τραυλιζω καθολου και αλλες στις οποιες δεν μπορω να σταυρωσω λεξη.Ο βαθμος της εντασης της εμφανισης του δεν ειναι σταθερος,εξαρταται απο διαφορους παραγοντες οπως το αγχος,η πιεση κ.α.Παντος αν ηταν να βαλω ενα βαθμο στο τραυλισμο μου απο το 1 ως το 10 (με το 10 χειροτερο και το 1 καλυτερο) θα εβαζα 3 με 4.Εσυ που πιστευεις πως εισαι στη κλιμακα αυτη?

Tα ίδια πράγματα σχεδόν..όταν έχω ένα κείμενο μπροστά μου και είμαι μόνος μου,μπορώ να το διαβάσω άψογα.Όταν υπάρχει ακροατήριο,κολλάω.
Προφανώς και το πρόβλημα είναι ψυχολογικό.Η δουλειά μου είναι τεχνολόγος-ακτινολόγος και συναναστρέφομαι καθημερινά με τουλάχιατον 30 άτομα που γνωρίζω πρώτη φορά.Ευτυχώς,ο βαθμός τραυλισμού στην δουλειά είναι πολύ μικρός,με αποτέλεσμα να μην έχω αντιμετωπίσει κάποιο σοβαρό θέμα μέχρι στιγμής.
Είναι γεγονός πάντως,ότι υπάρχουν οι καλές και οι κακές περίοδοι!Τότε που σφίγγομαι παραπάνω για να αρθρώσω μία λέξη,που κοκκινίζω και οι παλμοί της καρδιάς ανεβαίνουν σαν το στροφόμετρο της hayabusa...
Βασικά έχω μάθει να ζω με αυτό αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν το σκέφτομαι καθημερινά.Και πώς θα μπορούσε να είναι άλλωστε διαφορετικά.Γίνεται ένας κουτσός να μην σκέφτεται το πόδι του?Έτσι το βλέπω εγώ.Προσπαθώ τουλάχιστον να μην κρύβομαι από τον εαυτό μου,γιατί από τους υπόλοιπους οι περισσότεροι πιστεύω ότι καλύπτουμε το πρόβλημα μας με δίαφορους τρόπους.
Όσο μεγαλώνεις ωριμάζεις όμως και κάποιες αναστολές και ντροπές του παρελθόντος τρέχουν να κρυφτούν στον λαβύρινθο του υποσυνείδητου.Βλέπεις τον σημερινό τρόπο ζωής,τη σκληρή κοινωνια που δεν σου χαρίζει τίποτε και αυτό πιστεύω είναι ένα όπλο για τον εν μέρη θάνατο του τραυλισμού.Εστιάζω εκεί,γιατί πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι καθαρά ψυχολογικό και έχει να κάνει με τα βιώματα και την παιδική ηλικία του καθενός..
Συνεχίστε παιδιά,κάνετε πολύ καλή δουλειά...

Ο τραυλισμοσ μου στερησε την επικοινωνια με τουσ αλλουσ ανθρωπουσ αλλα με εκανε καλυτερο ανθρωπο πχ πιο ευαισθητο.Επισησ ανκαλυψα τον ευατο μου.Εχω κερδισει και εχω χασει κατι αλλοΔυσκολεομαι να φανταστω χωρισ τον τραυλισμο μου

Αρχικα δεν τον αντεχα! Με εκνευριζε, αισθανομουν οτι ηταν κατι ξενο για μενα,κατι περιττο, και οτι ημουν η μονη που μιλουσα ετσι!Δεν μ΄αφηνε να μιλησω, να επικοινωνησω με τους ανθρωπους γυρω μου, μου εκανε τη ζωη δυσκολη!
Τωρα βλεπω τα πραγματα διαφορετικα.Οταν αρχισα να το προσεγγίζω, καταλαβα οτι δεν εχει κατι που πρεπει να φοβαμαι.Αντιθετα, εχουμε αρχισει κ κανουμε ''παρεα ''μαζι, καταλαβαινω τι θελει κ δε με ελεγχει οπως παλια.Ειναι ο καλυτερος μου φιλος!Χρωσταω πολλα σ΄αυτο το μικρο πλασματακι!

Egw pistedo oti osi trauliazoun einai telios ksexoristi an8ropi,kai den enow oti epidi milane paraksena,exoume to kati to ksexoristo apo tous alous to.....ΠΝΕΥΜΑ.