Ένα παλικάρι δυσκολευόταν να προφέρει τη δύσκολη λέξη «μάρλμπορο», και φοβόταν να πάει στο περίπτερο για να τα ζητήσει. Σκεφτόταν για ώρα, το πώς να πάει, πώς να σταθεί, πώς να τα ζητήσει, κλπ. Τίποτα.
Πήγαινε στο επόμενο περίπτερο, μήπως τον εμπνεύσει η επόμενη φάτσα του περιπτερά. Προσπαθούσε για ώρα να φτιάξει ξανά το σενάριο. Τίποτα.
Η ώρα περνούσε και το παλικάρι χαρμάνιαζε. Μετά από ώρα, πήγαινε στο τρίτο περίπτερο και ζητούσε τα τσιγάρα του χωρίς κανένα τραύλισμα!
Αυτή την πολύ διδακτική ιστορία την μοιράστηκε ο κ Φούρλας, για να αποδείξει στο κοινό της ημερίδας πως όταν κάποια ανάγκη είναι μεγαλύτερη από το φόβο του τραυλισμού, τότε ο φόβος του τραυλισμού, και ο τραυλισμός εξαφανίζονται!
Είναι όπως στην περίπτωση της αγοραφοβίας. Αγοραφοβία είναι η ψυχική διαταραχή που εκδηλώνει κάποιος επειδή φοβάται τους πολυάνθρωπους και τους πολυσύχναστους χώρους. Ο φόβος και το άγχος που έχει αυτό το άτομο, δεν τον βοηθάει να βγαίνει έξω από το σπίτι του. Αν όμως το σπίτι του πιάσει φωτιά, τότε ο φόβος του θα εξαφανιστεί και θα υπερισχύσει η ανάγκη του για επιβίωση.
Για τα χαρτομάντιλα είχα βρει άλλη λύση. Πήγαινα και έπαιρνα από τα σούπερ μάρκετ, οπότε δεν χρειαζόταν να τα ζητήσω από περίπτερο.
Εσύ Pepes πως το αντιμετώπιζες το δικό σου θέμα με τα χαρτομάντηλα;Στατιστικά: Δημοσιεύτηκε από Shakit — Δευτ Οκτ 19, 2009 2:39 pm
]]>