]]>
Τωρα βλεπω τα πραγματα διαφορετικα.Οταν αρχισα να το προσεγγίζω, καταλαβα οτι δεν εχει κατι που πρεπει να φοβαμαι.Αντιθετα, εχουμε αρχισει κ κανουμε ''παρεα ''μαζι, καταλαβαινω τι θελει κ δε με ελεγχει οπως παλια.Ειναι ο καλυτερος μου φιλος!Χρωσταω πολλα σ΄αυτο το μικρο πλασματακι!
Στατιστικά: Δημοσιεύτηκε από mirela — Δευτ Αύγ 02, 2010 1:13 am
]]>
]]>
]]>
Είναι γεγονός πάντως,ότι υπάρχουν οι καλές και οι κακές περίοδοι!Τότε που σφίγγομαι παραπάνω για να αρθρώσω μία λέξη,που κοκκινίζω και οι παλμοί της καρδιάς ανεβαίνουν σαν το στροφόμετρο της hayabusa...
Βασικά έχω μάθει να ζω με αυτό αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν το σκέφτομαι καθημερινά.Και πώς θα μπορούσε να είναι άλλωστε διαφορετικά.Γίνεται ένας κουτσός να μην σκέφτεται το πόδι του?Έτσι το βλέπω εγώ.Προσπαθώ τουλάχιστον να μην κρύβομαι από τον εαυτό μου,γιατί από τους υπόλοιπους οι περισσότεροι πιστεύω ότι καλύπτουμε το πρόβλημα μας με δίαφορους τρόπους.
Όσο μεγαλώνεις ωριμάζεις όμως και κάποιες αναστολές και ντροπές του παρελθόντος τρέχουν να κρυφτούν στον λαβύρινθο του υποσυνείδητου.Βλέπεις τον σημερινό τρόπο ζωής,τη σκληρή κοινωνια που δεν σου χαρίζει τίποτε και αυτό πιστεύω είναι ένα όπλο για τον εν μέρη θάνατο του τραυλισμού.Εστιάζω εκεί,γιατί πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι καθαρά ψυχολογικό και έχει να κάνει με τα βιώματα και την παιδική ηλικία του καθενός..
Συνεχίστε παιδιά,κάνετε πολύ καλή δουλειά...
Στατιστικά: Δημοσιεύτηκε από forge — Δευτ Μάιος 17, 2010 8:43 pm
]]>
]]>
]]>
]]>
]]>
]]>
]]>