Η αιτία του τραυλισμού ήταν μέσα μου, δεν ξέρω ακριβώς με ποιά μορφή. Με την μορφή κάποιας ενέργειας, κάποιων γονιδίων, κάποιας προδιάθεσης, κάποιας ευαισθησίας, κάποιου μηχανισμού,..?
Πιθανόν, αν δεν υπήρχε καμία μόνιμη αφορμή τραυλισμού, δεν θα εκδηλωνόταν ποτέ o "μόνιμος" τραυλισμός μου. (Οταν μιλάω μόνος μου και όταν τραγουδάω μόνος ή με κόσμο δεν τραυλίζω ποτε!)
Ολοι οι άνθρωποι κάποια ή κάποιες φορές της ζωής τους τραυλίζουν. Τραυλίζει ο υφιστάμενος όταν απολογείται με φόβο στον αυστηρό προϊστάμενό του. Τραυλίζει ο νεοσύλεκτος όταν απολογείται με φόβο στον αυστηρό λοχία του, κλπ.
Σε όλους υπάρχει τραυλισμός σε ύπνωση, ο οποίος ξυπνάει μόνο όταν υπάρχουν αφορμές (προϊστάμενος, λοχίας, κλπ) και σε ειδικές περιπτώσεις.
Ο εγκέφαλος αποτελείται από μικρά νευρικά κύτταρα, τους νευρώνες. Στα σημεία επαφής των νευρώνων δημιουργούνται αισθήματα, αντιδράσεις, ιδέες, σκέψεις, αναμνήσεις, κλπ. Οι νευρώνες που ερεθίζονται ταυτόχρονα, συνεργάζονται και κάνουν ένα δίκτυο. Με την επανάληψη, οι νευρώνες του δικτύου αποκτούν σχέση διαρκείας. Με την επανάληψη κάποιας συναισθηματικής αντίδρασης, τροφοδοτείται το ίδιο νευρικό δίκτυο. Η "τραυλή λεκτική επικοινωνία" είναι το αποτέλεσμα της επαναλαμβανόμενης συνεργασίας κάποιων νευρώνων του ίδιου δικτύου.
Οταν η αφορμή πολλαπλασιάζεται και παγιώνεται, τότε μπορεί να παγιωθεί και η αιτία. Αφορμές και αιτία, φτιάχνουν μια σχέση συμπληρωματική, μια σχέση διαρκείας. Αυτή η σχέση φτιάχνει ένα μηχανισμό. Ετσι φτιάχτηκε και ο μηχανισμός του τραυλισμού μου.Στατιστικά: Δημοσιεύτηκε από Shakit — Τετ Δεκ 24, 2008 1:41 pm
]]>