από Chris » Τρί Σεπ 23, 2008 9:31 pm
Λοίπον, ήρθε η ώρα να γράψω την προσωπική μου εμπείρια σχετικά με τον τραυλισμό. Ο τραυλισμός μου ξεκίνησε όταν ήμουν 5 χρόνων στο νηπιαγωγείο, τότε ντρεπόμουν πολύ γι΄αυτόν και κάθε φορά που συνέβεναι, χαμήλωνα το κεφάλι και τον τόνο της φωνής μου. Μετά όταν πήγα στο δημοτικό, εξαφανίστηκε ως δια μαγείας μέχρι την έκτη. Τότε οι γονείς μου για να τον αντιμετωπίσουν αποφάσισαν να με στείλουν στον κύριο Φούρλα. Θέλω να πω, πως πριν τον κ. Φούρλα οι γονείς με είχαν στείλει σε διάφορους ψυχολόγους για να λύσουν αυτό το πρόβλημα όταν σποραδικά εμφανιζόταν. Με την θεραπεία του κ. Φούρλα, η ομιλία μου βελτιώθηκε πάρα πολλύ . Δυστυχώς όμως ξαναεμφανίστηκε στις τελευταίες τάξεις του Γυμνάσιου και στην πρώτη του Λυκείου. Το κακό ήταν πως τα παιδιά γύρω μου άρχισαν να το πρόσεχουν και να με κοροιδεύουν για αυτό. Επίσης στους καβγάδες με την μάνα μου μου το χρησιμοποιούσε συνέχεια για να με μειώσει, δεν την κατηγορώ γιατί το έκανε πάνω στο θυμό και επειδή και έγω της έχω μιλήσει πολύ άσχημα. Ολη αυτή η κατάσταση με έκανε να νιώθω πολύ άσημα ακόμα και να συχαίνομαι τον εαυτό μου. Στο τέλος της πρώτης Λυκείου ξαναπήγα στον κ. Φούρλα και τότε μου πρότεινε το ομαδικό πρόγραμμα. Στην αρχή ήμουν δύσπιστος αλλά στο τέλος κατάλαβα πόσο χρήσιμο ήταν όταν γνώρισα άλλα παιδιά με το ίδιο πρόβλημα με εμένα, έμαθα από αυτούς και τους ευχαριστώ. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς στο φόρουμ, οι εμπείριες και οι σκέψεις που γράφετε με έχουν βοηθήσει πραγματικά στο να δώ τον τραυλισμό με άλλο μάτι
