Κέντρο Έρευνας και Θεραπείας Τραυλισμού

Καλησπέρα στο φόρουμ !
Αν και γνωρίζω αυτο το site λιγο καιρό, είμαι νέος στο φόρουμ και θα ήθελα να ρωτήσω κατι σχετικά με το εντατικό ομαδιό πρόγραμμα για ενήλικες. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται καλο εφόσον σε βάζει "βίαια" στο παιχνίδι της αποδοχής του τραυλισμού σου και της μη αποφυγής οποιασδήποτε κατάστασης. Το πρόβλημα είναι οτι διαβάζοντας στο internet απο δω και απο 'κει για άλλα ομαδικά εντατικά {σε ξένα site} φαινεται οτι τα αποτελεσματα ειναι βραχύβια. Φεύγει κάποιος απο το πρόγραμμα με πολυ βελτιωμένο επίπεδο ομιλίας και μετά απο μερικούς μήνες  το τραύλισμά του επιδεινώνεται. Το μόνο που μένει είναι η σε κάποιο βαθμό απευαισθητοποίηση και η θαρραλαία αντιμετώπισή του.
Τα χειρόγραφα ατόμων που συμμετείχαν σε αυτό το πραγραμμά γράφτηκαν προφανώς μετα το τέλος του και όχι ενα διάστημα ικανό ωστέ να δουν σε τι επιπεδο βρισκεται η ομολία τους μετα απο καίρο.

Είναι πράγματι ενα πρόβλημα αυτό, ή εξασκόντας τις τεχνικές που συνάμα έμαθες μπορείς να διατηρήσεις ενα επιπεδό ομιλίας όμοιο με εκείνο της στιγμής που έφευγες απ΄το πρόγραμμα για τελευταία φορά ; Είναι, μήπως, ο στόχος αποκλειστικά η ψυχλογική αντιμετώπιση του προβλήματος και άρα ουσιαστικά προβλέπεται μόνο για όσους δεν κατάφεραν μόνοι τους να απευαισθητοποιηθούν και να το αντιμετωπίσουν θαρραλαία/αδιάφορα/αισιόδοξα και με χιούμορ κλπ...

Απαντήσεις στις ερωτήσεις μου θα εκτιμηθούν δεόντος ! Ευχαριστω.

Njordin, καταρχήν κάθε πρόγραμμα θεραπείας είναι διαφορετικό. Μπορεί να έχουν κοινή βάση αλλά το κάθε πρόγραμμα διαφοροποιείται. Ο σκοπός του προγράμματος είναι ο έλεγχος του τραυλισμού και για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός χρησιμοποιούνται μέθοδοι που σε βοηθάνε να φτάσεις αυτό το σκοπό. Κοινά στοιχεία υπάρχουν όπως η απευαισθητοποίηση, η χρήση τεχνικών αλλά το πώς θα χρησιμοποιηθούν και σε ποιο βαθμό εξαρτάται από το κάθε άτομο. Τα αποτελέσματα που λαμβάνει το κάθε μέλος που συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα είναι διαφορετικά. Αυτό συμβαίνει γιατί ο καθένας από μας πηγαίνει με διαφορετικό αίτημα στον λογοθεραπευτή αλλά και γιατί ο τραυλισμός του κάθε ατόμου είναι διαφορετικός, γι αυτό τα μέλη που συμμετέχουν δεν ωφελούνται απαραίτητα στους ίδιους τομείς.
Όταν λες πως σε βάζει "βίαια" στο παιχνίδι της αποδοχής του τραυλισμού η αλλάγή που συντελείται είναι άμεση. Αλλά όμως το πιο σημαντικό είναι να θέλεις να αλλάξεις. Να είσαι έτοιμος να ελέγξεις τον τραυλισμό και να τον αποδεχθείς. Όταν δεν είσαι έτοιμος όσο και να σε παροτρύνει ο θεραπευτής στο να πραγματοποιήσεις τις αλλαγές μπορεί να τα παρατήσεις. Δεν είναι κακό αυτό γιατί δεν είμαστε όλοι έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τον τραυλισμό μας. Υπάρχει όμως ένα βασικό λάθος που πολλοί κάνουν: Κάνεις ένα πρόγραμμα θεραπείας όχι για να εξαλείψεις τον τραυλισμό αλλά για να τον μειώσεις σε μικρό βαθμό. Μετά το τέλος του προγράμματος βελτιώνεσαι αρκετά. Δεν σημαίνει πως μετά από κάποιο διάστημα δεν θα τραυλίσεις. Ο τραυλισμός δεν θεραπεύεται πλήρως. Επανέρχεται ό,τι είδους θεραπεία και να έχεις κάνει. Και είναι φυσικό. Εκεί είναι στην επιλογή του ατόμου να αξιοποιήσει αυτά που έχει μάθει στο πρόγραμμα. Ζεις με τον τραυλισμό αλλά βλέπεις τα πράγματα από άλλη πλευρά.
Αν ο σκοπός ήταν η ψυχολογική αντιμετώπιση τότε θα χρειαζόμασταν μόνο ψυχολόγο και όχι λογοθεραπευτή! Η ψυχολογική βοήθεια είναι σημαντική αλλά πάνω απ όλα ο λογοθεραπευτής σε βοηθάει στον έλεγχο του τραυλισμού.
Όλα αυτά μπορεί να σου ακούγονται πολύ θεωρητικά. Στη πράξη όμως έχει σημασία να δεις πως είναι και να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα.

Μirela ευχαριστώ για την απάντηση. Δεν υπονόησα πουθενά οτι περιμένω απο οποιοδήποτε πρόγραμμα να εξαλήψει πλήρως τον τραυλισμό. Αναφέρθηκα συγκεκριμένα στο εντατικό ενηλίκων διότι, σε αντίθεση με θεραπείες σε λογοθεραπευτές που όποτε πετυχαίνουν τα αποτελέσματα διαρκούν, στα ομαδικά προγράμματα το επίπεδο τραυλισμού κάποιου ατόμου τείνει μετα απο μερικούς μήνες να επειστρέφει κοντά στο σημείο που ήταν πριν αρχίσει το πρόγραμμα. Ρώτησα, με λίγα λογια, αν τα ομαδικά εντατικά προγράμματα μπορούν μακροπρόθεσμα και σε βάθος χρόνου να βελτιώσουν τον τραυλισμό μου, εφόσον βέβαια είμαι διατεθημένος να εφάρμοσω ό,τι έμαθα και έξω στον πραγματικό κόσμο, επειδή διάβασα οτι αυτα, μακροκπρόθεσμα και σε βάθος χρόνου, δεν κάνουν τίποτα. Προφανώς αυτό όμως θα έχει σχέση με το πόσο διατεθημένος ειναι κάποιος να εξασκηθεί στο πραγματικό περιβάλλον και να όχι "στις ειδικές συνθήκες εργαστηρίου" που αναμφισβήτητα επικρατούν στο χώρο της λογοθεραπείας. Μάλλον αυτοί που αποτυγχάνουν ενθουσιάστηκαν απ' τη θεαματική βελτίωση μετα το τέλος του προγράμματος το οποίο και θεώρησαν κάτι σαν μαγική ένεση τα αποτελέσματα της οποίας κρατούν άνευ προσπάθειας...

Αν και δε νομίζω κανείς να απαντήσει, ξέρεις τι γίνεται απο τιμές για το εντατικό ομαδικό του ΚΕΘΤ ? Γιατί για Αμερική διάβασα για αντίστοιχα πραγράμματα τιμες αστείες επιπέδου 4000$ +

Njordin katarxin ontws autes oi times einai asteies, kamia sxesh me tin ellhnikh pragmatikothta...
egw p exw parakolouthisei to programma kai ontws yparxei mia ptwsh meta, apla pistevw h ptwsh ektos apo to oti einai fysiologikh antidrash tou travlismou einai k sto xeri tou kathenos, an dn ton afhseis tha se afhnei k auto. Synithws oloi to afhnoun gt efhsyxazontai me ta apotelesmata meta to programma opws k egw. Auta pou menoun apo to programma thes dn thes einai o tropos pou antimetwpizeis pleon ton travlismo sou k oi tropoi na ton elegxeis (aneksarthta an to kaneis h oxi). Opote k megalh ptwsh na exeis opws eixa k egw, otan to pareis apofash pali na prospathiseis, me tin voitheia twn ypoloipwn mporeis na to ftaseis pali psila, auth einai h ennoia tis omadas, o enas voithaei ton allon.

Njordin, το «βίαιο παιχνίδι αποδοχής του τραυλισμού» (όπως είπες) είναι απαραίτητο, γιατί ΕΥΤΥΧΩΣ αποσυντονίζει τις προγραμματισμένες αντιδράσεις. 
Τα αποτελέσματα του εντατικού προγράμματος δεν είναι για όλους τα ίδια. Στην δικιά μου περίπτωση δεν είδα πολύ θεαματικά αποτελέσματα αμέσως μετά το τέλος του προγράμματος. Ίσως να το λέω αυτό επειδή ήμουν πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου. Η αποδοχή του τραυλισμού μου δεν συνέβηκε μόνο από τις τεχνικές της λογοθεραπείας. Ήταν απαραίτητο να δουλέψω και με το ψυχολογικό μου υπόβαθρο. Η αποδοχή του τραυλισμού μου διευκόλυνε και εξακολουθεί να διευκολύνει τις τεχνικές και την ευφράδειά μου.

Οι αυτόματοι μηχανισμοί της επικοινωνίας του προσώπου που τραυλίζει "κινδυνεύουν" να σπάσουν αν εφαρμοστούν οι τεχνικές ομιλίας.
Τα πιο κάτω λόγια τα αφιερώνω σε όσους διστάζουν να εφαρμόσουν τις τεχνικές λογοθεραπείας, αποφεύγουν την επικοινωνία και φοβούνται να δείξουν τον τραυλισμό τους.

«Τη ζωή μπορείς να τη ζήσεις μόνο επικίνδυνα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τη ζήσεις. Μόνο μέσα από τον κίνδυνο, η ζωή μεγαλώνει και ωριμάζει. Χρειάζεται να είναι κανείς περιπετειώδης, πάντοτε έτοιμος να ρισκάρει το γνωστό για το άγνωστο.
Και από τη στιγμή που έχεις γευτεί τις χαρές της περιπέτειας και της ελευθερίας, δεν μετανιώνεις ποτέ, επειδή τότε ξέρεις τι σημαίνει να ζεις στο μέγιστο. Τότε, ξέρεις τι σημαίνει να καις τη δάδα της ζωής σου και από τις δυο μεριές μαζί. Κι ακόμη και μία στιγμή τέτοιας έντασης είναι πιο ικανοποιητική από μια ολόκληρη αιωνιότητα ασήμαντης ζωής.»
ΟSHO